Reizen als een gek!

hoi,

Ik ben nu als het reizen als een gek. Mijn laatste berichtje was nog afkomstig van Vilcabamba (Ecuador) en nu zit ik alweer in Huaraz (licht vlak boven Lima). Ik zal maar beginnen met te vertellen over de grensovergang. Ik had bedacht dat ik de grens over wou bij la balsa. Ik weet eigenlijk ook niet meer waarom maar dat leek me een goed idee. De dag voordat ik zou gaan had ik al een Nederlands stelletje onmoet die de grens de andere kant op over waren gegaan. Van hun al gehoord hoe het ongeveer moest zijn. Ik had besloten om de nachtbus te nemen vanuit vilcabamba naar Zumba en dan vanuit daar naar La balsa. Ik dus om 11 uur de bus opgestapt die er normaal 8 uur over zou doen. Alleen nu was het nacht en hoefde de bus niet te stoppen dus deed die er maar 6 uur over. Tja daar zat ik dan om 5 uur sochtends op het busstation van Zumba en de bus naar La balsa ging pas om 8 uur.

Na een tijdje viel ik in slaap op een bankje daar. Ik werd wakker doordat er iets tegen me been aan duwde, het was een kip in een zak. Alleen zijn hoofd stak eruit en daardoor rolde die zo een beetje (net als een hamster in een glazen bal) overal naar toe. Ondertussen was het al 7 uur en begon het busstation een beetje te leven. Een ontbijt gekocht, wat bestond uit chocola met brood en water en nog een uur gewacht. De bus bleek eigenlijk gewoon een vrachtwagen te zijn die helemaal open was en waar ze achterin banken op hadden gemonteerd. Al hobbelend en schuddend na 2 uur rijden la balsa bereikt.

Daar naar de douane voor me stempel. Ik moest een formulier invullen maar toen ik halverwege was vond die man het wel leuk geweest, pakte het formulier, deed een stempel in me paspoort en ik mocht naar Peru. Aan de andere kant van de grens een beetje hetzelfde tafereel, formuliertje half invullen stempel halen, nog een stempel halen en ik mocht weer gaan. Verder vond ik het ook heel raar dat je nergens je stempel hoefde te laten zien. Ik had ook gewoon meteen de grens over kunnen lopen en gewoon nergens stempels halen. Niemand die op je lette of iets.

Vervolgens moest ik nog een uur wachten tot de auto waar ik mee naar San Ignacio zou gaan vol zat, en dan bedoel ik ook echt vol. Ik was al gewaarschuwd dat ze soms 6 mensen in 1 auto proppen. Maar mijn chauffeur slaagde erin om er 8 mensen in te krijgen, 2 kippen, 2 trossen platanen (soort bananen), 40 kilo aardappels en dan werd er nog van alles op het dak gegooid. Daar gingen we dan over de hobbelweg naar San Ignacio. Het was zo'n 30 graden dus dat was lekker zweten. Dan was ook nog de onderkant van de auto lek waardoor elke keer als we door een riviertje of plas reden (wat best vaak was) de bank waar we op zaten nat werd. Na een tijdje gingen de kippen die in de achterbak zaten flippen en dus besloot de eigenaar ervan, die naast mij zat, om ze maar op schoot te nemen. Daarna ontsnapte de kip nog een keer en heeft die heel de blouse van die man kapot gepikt. Verder moesten we er ook nog 3 x uit omdat er teveel modder op de weg lag en dan zou de auto wegzakken. Al met al een geweldige 2 uur.

Vervolgens aangekomen in San Ignacio daar weer eenzelfde soort auto genomen richting Jaen. Alleen nu gingen er gelukkig maar 6 mensen en 2 cavia's in (die zich de hele reis rustig hebben gehouden). om 15:30 aangekomen in Jaen en toen dacht ik. Hee dit is een grote plaats er gaat vast een bus van hier naar Chachapoyas maar nee hoor. Ik moest eerst een motortaxi nemen die al toeterend tussen de 100 andere motortaxi's (wat het enige vervoermiddel in die stad leek) door racete. Nu was er een busje dat naar een plaats waarvan ik nog steeds de naam niet weet ging. Waarschijnlijk omdat ik er zo belaberd uitzag mocht ik voorin zitten en dat was wel een opluchting. Alleen slapen lukte toch niet echt want bij elke bocht vond dit busje het nodig om te toeteren. Na een uur aangkomen in het plaatsje zonder naam, en daar eindelijk om 6 uur een auto genomen richting Chachapoyas. Nu wel eerst gevraagd hoeveel mensen erin gingen en er werd mij verzekerd dat dat er niet meer dan 5 waren en daar hield die zich ook nog aan. Nu zou ik binnen 3 uur in Chachapoyas zijn en eindelijk lekker kunnen slapen. Alleen dan was het weer er ook nog. Het was ondertussen beginnen te regenen en dat had een aardverschuiving veroorzaakt. Hier was een vrachtwagen onder gekomen en dat geheel heeft de weg opgehouden voor 2 uur. Nu was ik het wel zat, en terwijl de chauffeur aan het kijken was wat er aan de hand was, ben ik in de achterbak gaan liggen en heb ik 1,5 uur heerlijk geslapen. Daarna onze reis vervolgd en om 11 uur 's nachts aangekomen in Chachapoyas. Na een reis van 24 uur dus. pffffff

Toen dacht ik lekker uit te kunnen slapen, maar de volgende dag werd er om half 9 op de deur gebonst en dat was een mannetje die vroeg of ik die dag wel mee wou naar Kuelap. Voor Kuelap was ik eigenlijk naar Chachapoyas gekomen, en het was wel zo handig om die dag naar Kuelap te gaan, dus ik besloot mee te gaan. Ik was alleen wel een beetje slaperig en kon niet zo snel beslissen, dat zorgde ervoor dat die man de prijs zo'n beetje gehalveerd heeft. Echt een goeie tactiek dus. Kuelap is een pre inca ruine die nog best mooi is gebleven. Hij is alleen niet zo toeristisch en daarom zit de helft nog verstopt in de jungle. Soms moet je dus echt zoeken om nog wat te zien, maar dat maakt het ook wel leuk.

De volgende dag rustig aan gedaan en Chachapoyas een beetje op mezelf verkent. Was wel een leuk stadje een mooie markt en verder heel weinig toeristen wat het ook wel echt maakt. Daarna de nachtbus genomen naar Trujillo. De bussen hier zijn wel eventjes wat anders dan de bussen in Ecuador. In Ecuador was ik gewend om naar Terminal terreste te gaan en vanaf daar vertrokken dan alle bussen. Je keek gewoon een beetje dom en dan kwam er vanzelf iemand op je af die precies zei waar je heen moest en hoe. Als dat niet zo was dan waren er altijd nog de busmannetjes die allemaal door elkaar heen stonden te schreeuwen waar ze naar toe gingen. Maar in Peru heeft iedere busmaatschappij zijn eigen terminal hierdoor moet je om over te stappen met brommertaxi´s van de ene naar de andere terminal racen. Ook hebben ze hier verschillende prijsklassen in bussen. Van Chachapoyas naar Trujillo ging alleen een bus in de allerhoogste prijsklasse dus die heb ik maar genomen. Wauw! Dat was relaxt. We kregen wat te drinken en te eten onderweg. En de stoelen waren zo fijn dat ik gewoon bijna de hele weg heb kunnen slapen. Daarom maar besloten in Trujillo meteen weer een nachtbus te nemen naar Huaraz. Deze bus was iets minder goed maar nog steeds heel relaxt en weer lekker geslapen. Iets te lekker zelfs want ik had niet door dat de bus in Huaraz gestopt was en toen moest ik in het volgende plaatsje uitstappen en een busje terugnemen. Dat was wel stom maarja. Ach tja he nou poe.

Huaraz is echt een mooie stad. Het licht op 3000 meter en midden in de Cordellira Blanca en vanuit de stad kan je met mooi weer allemaal besneeuwde toppen zien. Verder kan je hier alle bergsporten die je kan bedenken doen, en ik merk dat ik dat toch echt veel leuker vind dan ruines bezoeken en gebouwen bekijken. Dus ik heb besloten om hier maar even te blijven. Vandaag heb ik een rots beklommen met touwen en alles, was best wel leuk om te doen maar morgen begint het pas echt dan ga ik een trekking voor 4 dagen doen tussen de bergtoppen door. De bagage wordt per ezel vervoert en we slapen in tenten en waarschijnlijk zien we in 4 dagen geen levend wezen maar wel heel erg mooie uitzichten. En als ik terugkom van de toch zal ik Veerle ontmoeten en samen semana santa vieren in Huaraz. Kortom leuke vooruitzichten! Ik ben benieuwd!