Alandaluz

Hallo allemaal,

Afgelopen zondag ben ik aangekomen op me vrijwilligersproject. Alleen eerst heb ik zaterdag nog snel met Diana (ook uit Utrecht) de teleferico bezocht, dat is een kabelbaan in Quito die je boven op de vulkaan Pichincha brengt. Vanuit daar heb je een heel mooi uitzicht over Quito en je kan er ook nog wandelen. Een stukje gewandelt en ook nog een mooie waterval gezien. Vervolgens me busticket gekocht, ik had besloten om met de nachtbus te gaan.

Uiteindelijk heb ik helemaal in me eentje het huis verlaten, want al me huisgenoten waren naar Banos gegaan omdat daar vlakbij een vulkaan lava is gaan spuwen en dat kan je heel mooi zien vanaf Banos (ik was wel jaloers). Maar gelukkig hadden we de dag daarvoor nog wel een soort van afscheidsetentje gehad. Om 8 uur 's avonds de bus genomen naar Puerto Lopez. Dat was wel een verschrikkelijke rit, de weg was behoorlijk slecht met voortdurend onverharde stukken weg. Ik probeerde de hele tijd te slapen maar dat lukte helemaal niet, en 11 uur rijden zonder tussenstop vinden ze hier ook normaal. Uiteindelijk kwamen we rond 7 uur bij Puerto Lopez aan, daar over gestapt op de bus naar Alandaluz. Daar kwam ik om 8 uur aan. Ik kreeg gelukkig meteen een kamer en ze begrepen dat ik meteen in slaap viel. Toen ik wakker werd heb ik gelunched, en meteen alle mensen die in het hotel werken leren kennen, en ook meteen weer al hun namen vergeten. Het is wel lastig dat ik, zeker in het begin, nog niet echt goed Spaans kon. Ik kan wel dingen zeggen maar die mensen vaak echt niet verstaan. Ze hebben hier ook weer een heel ander accent dan in Quito wat het allemaal nog lastiger maakt. Vervolgens kreeg ik een rondleiding en heb ik ook meteen kokosmelk gedronken rechstreeks uit een kokosnoot. Daarna ben ik lekker zelf naar het strand gegaan en heb in zee gezwommen. Maar ik zal eerst even vertellen wat Alandaluz eigenlijk is.

Alandaluz is in ecologisch hotel, die bijna helemaal zelfvoorzienend is. Ze maken hun eigen huizen van bamboe, ze verbouwen hun eigen groente en fruit en ze doen alles in harmonie met de natuur. Dat klinkt allemaal heel mooi en dat is het ook. Je hebt hier veel dieren. Soms loop je 's nachts bijna tegen een ezel op die hier wel is rondsnuffelt, er zijn Iguana's, veel vogels waarvan ik de naam niet ken en salamanders (ook eentje in me bed een keer). Maar je hebt ook pissebedden in de douche en overal spinnen wat weer iets minder leuk is. Verder heb je ook allerlei soorten planten en bomen. Wel 10 soorten palmbomen, allemaal rare planten en ook veel Aloe Vera, wat ongelofelijk smerig is maar waarvan ze hier denken dat het alles geneest. Overdag is het hier lekker warm, op z'n heetst ongeveer 38 graden en 's nachts 28 graden. Dat is wel warm, maar je kan zo een duik in de zee nemen en de wind zorgt ook wel voor verkoeling. Verder hoor je in Alandaluz de hele dag het ruisen van de zee, wat me soms aan een snelweg doet denken (ik weet ook niet waarom).

Deze week heb ik gewerkt met de tuinierders in Alandaluz. Mijn werk bestond uit plantjes planten, plantjes bemesten, compost verplaatsen en onkruid wieden.
Het werk was wel zwaar vooral rond het middaguur omdat het dan zo heet was. Maar de andere tuinierders zorgden er wel voor dat ze genoeg pauzes hadden. Ik begin iedere dag om 7 uur met werken dan om 8:30 ga ik ontbijten. Daar kijk ik altijd naar uit omdat mijn ontbijt bestaat uit: verse vruchten (ananas, watermeloen, passievrucht en mango) met yoghurt, een jugo (vers vruchtensap), een gebakken ei en toast. Vervolgens eten we lunch en avondeten warm, altijd rijst met vlees of vis en vaak ook bonen. Dat klinkt niet zo geweldig maar het wordt wel klaargemaakt in de keuken van het restaurant door echte koks dus het smaakt mij eigenlijk altijd prima. Alleen de rijst komt af en toe me neus uit. Ik ben om 4 uur klaar met werken dus dan heb ik altijd nog even tijd om in zee te zwemmen, relaxen en praten met de andere werknemers.

Er is in Alandaluz 1 andere vrijwilliger uit Chili waarmee ik samen een cabaña (huisje van bamboe) deel. Met hem kan ik wel goed opschieten en het is wel bijzonder dat hem dezelfde dingen opvallen als mij. bijvoorbeeld dat de mensen hier allemaal wel 5 jaar jonger lijken, qua uiterlijk maar ook qua gedrag. Maar hij kan natuurlijk wel vloeiend Spaans, en gelukkig ook redelijk goed Engels. Het is wel heel goed voor me Spaans dat ik hier zit, ik merk dat ik het hier heel snel leer misschien nog wel sneller als met de taalcursus.

Ons huis heeft wel een dak maar de muren komen niet tot aan het dak waardoor er een groot deel open ruimte is. Dit is opzich wel fijn want zo koelt het 's avonds snel af. Maar hierdoor zijn er wel veel beesten in huis daar moest ik wel aan wennen, vooral aan de spinnen. Ook de douche heeft geen dichte muren, wat wel lastig is. want als ik na me werk ga douchen krijg je meteen een invasie van muggen in de douche. Je moet je dus heel snel uitkleden en dan onder de douche springen, die altijd koud is omdat we geen warm water hebben. En als je eruit gaat moet je je super snel afdrogen en aankleden, zodat je niet gestoken wordt.

Ik heb anderhalve dag vrij per week. Deze heb ik nu genomen, en ben met Steef (een andere Nederlandse vrijwilliger in Canta la Piedra) en Fransisco (de Chileense vrijwilliger) weer naar Montanita gegaan (waar ik ook kerst door heb gebracht), dat is een half uurtje van Alandaluz. Vanavond ga ik dan met Steef mee naar Canta la Piedra. En daar ga ik komende week vrijwilligerswerk doen.
Canta la Piedra is een onderdeel van Alandaluz en ligt op ongeveer 20 minuten rijden van Alandaluz. hier wordt het grootste deel van de vruchten en groenten voor Alandaluz verbouwd en er is een canopy baan voor de toeristen.

Ik kan nog veel meer vertellen over Alandaluz maar ik vind het zo wel even genoeg. De rest komt de volgende keer.

Onno