Cotopaxi, Papallacta

hallo allemaal,

Ik ben afgelopen zaterdag zoals ik al vertelt had naar de Cotopaxi geweest. Dat was echt het allermooiste wat ik tot nu toe gezien heb. We vertrokken om 7 uur bij een restaurant vlakbij ons huis. Vanaf daar gingen we naar een hostal waar we ontbeten hebben en daarna gingen we met de auto naar boven. op zo'n 4800 meter parkeerde we de auto en liepen we naar de refuge. Daar toen thee gehad en dat was echt lekker want het was ijskoud (zo'n beetje rond het vriespunt). Toen verder gelopen naar de gletsjer op ongeveer 5000 meter en daar kwamen we een paar mensen tegen die vroegen of we wouden helpen. Er was namelijk iets heel ergs gebeurd er was een vrouw die de top van de cotopaxi wou beklimmen gevallen en daarbij had ze haar been gebroken. dit was om 3 uur 's nachts gebeurd (als je de cotopaxi wil beklimmen kan je het beste 's nachts beginnen met klimmen omdat het weer dan het beste is), ze was dus al een behoorlijk eind op weg. Er bestaat hier niet zoiets als een mountain rescue dienst dus ze moesten haar met een brancard echt een heel end naar beneden dragen. Uiteindelijk kwamen ze rond 10 uur 's ochtends bij de gletsjer aan, net toen wij erheen gingen. Het was echt loodzwaar om haar te dragen dus er waren allemaal uitgeputte mensen. Iedereen moest voortdurend afgelost worden en door de hoogte en omdat het soms nog best steil is was het echt lastig. Dus ik dacht ik ga ook helpen maarja ik was natuurlijk helemaal niet gewend aan die hoogte dus na 30 meter met die brancard sjouwen was ik helemaal kapot. uiteindelijk werd ze naar de refuge gebracht daar een beetje opgelapt, haar gezicht zat ook helemaal onder het bloed. En toen naar de parkeerplaats gebracht. toen moest ze nog 2 uur in de auto over een onverharde weg naar het ziekenhuis gebracht worden. Voor haar moest het een hel geweest zijn.

Maar ondanks dat was het geweldig daar boven op de Cotopaxi. Het uitzicht was niet optimaal door de wolken maar je kon toch best ver zien en het was gewoon heel leuk. (zie foto´s) Daarna zijn we met de mountainbike naar beneden gegaan vanaf de parkeerplaats tot de ingang van het park. Dat was zo'n 1000 meter hoogteverschil dus trappen was niet echt nodig:).

Toen zijn we donderdag met een hele groep naar Papallacta geweest. Daar heb je termale baden, dit was wel heel erg relaxt. Je had zeven baden die allemaal een verschillende temperatuur hadden, maar allemaal heel relaxt waren. Het was ook een hele mooie omgeving met allemaal beekjes en bergen. Op de terugweg was het helemaal leuk want toen was de bus helemaal vol. Dus eerst gingen wij staan maar daarna bood de bijrijder ons aan dat we op zijn stoel mochten zitten en dan zit je dus voor in de bus met echt een geweldig uitzicht. Dat was ook weer mooi om te zien. Dat is denk ik ook wel het leukste van Ecuador de natuur en het landschap. Normaal ben ik daar helemaal niet zo van maar hier is het echt mooi. Soms kom je ook gewoon een uur lang geen huis tegen. Ook wel logisch want Ecuador is ongeveer even groot als Italie maar het heeft maar 12 miljoen inwoners.

Maandag ben ik naar de zwarte markt geweest. Dat is een soort winkelcentrum waar ze alleen gestolen spullen verkopen. Heb ook net van een Nederlander gehoord dat hij zijn gestolen camera daar terug gekocht heeft. Maar daardoor is alles wel heel goedkoop. Heb niks gekocht maar het meisje waarmee ik was heeft een camera gekocht en ik mocht afdingen, dat was toch wel weer heel erg leuk. Dinsdag 's middags dachten we: we gaan nu is een keertje echt Ecadoriaans eten. Nou we kregen een soort gefrituurde deegbol met taai vlees erin. Echt heel smerig maar er kwamen net twee bedelende kindjes aan dus toen hebben we ons eten aan hun gegeven. Daarna wel honger maar gelukkig ging ik met me Spaans leraar naar de fruitmarkt en daar mochten we voor 2 dollar alle vruchten proberen. Dat was echt lekker al die Exotische vruchten, zitten ook wel maffe vruchten bij. Je had een vrucht tegen verkoudheid en een tegen hoogteziekt en er was ook een die volgens me leraar het natuurlijke viagra was, die konden we alleen niet proberen, wat ik ook niet zo erg vond.

Verder heb ik woensdag een Cake gebakken met Sarah (Duitse meisje uit Montanita) voor Luc zijn verjaardag. En wonder boven wonder was die, ondanks dat we geen mixer hadden, het spaans niet helemaal begrepen en een oven zonder temperatuurregelaar hadden, toch goed gelukt! Gister dus Luc zijn verjaardag gevierd wat allemaal ook erg leuk was. Vandaag heb ik dan toch me Galapagos tour geboekt, na lang te hebben getwijfeld heb ik toch maar besloten om zo belachelijk veel geld uit te geven. En daar ben ik toch ook wel blij mee. Vanavond hier een afscheidsetentje, want ik ga alweer weg hier. Ik ga namelijk morgen naar me vrijwilligersproject aan de kust. De afgelopen 4 weken lijken echt voorbij gevlogen. Ik zou zo nog een paar maanden in Quito kunnen blijven. Maar ik heb ook wel zin om naar de kust te gaan, lekker warm de hele dag en natuurlijk de zee! Gelukkig ken ik ook al iemand die ook vrijwilligerswerk doet in hetzelfde project, dus ik kom daar niet helemaal alleen aan.

Ik merk ook wel dat ik helemaal aan Quito gewend ben. Ik begin ook wel steeds meer aan het Ecuadoriaanse leven te wennen. Het verkeer staat hier altijd vast omdat ze niet echt een normaal wegensysteem hebben. Er rijden hier overal bussen waar dan een mannetje in staat die schreeuwt waar de bus naar toe gaat. Alle busritten in Quito kosten hier 25 cent maakt niet uit hoe lang je erin zit. Op straat lopen overal vrouwen met hun baby op de rug gebonden, die gewoon kranten of fruit aan het verkopen zijn. Sommige laten hun baby ook gewoon zitten als ze ergens wat gaan eten. Je hoort hier ook altijd wel een autoalarm afgaan of de sirene van een ambulance die meer op een computerspelletje lijkt dan op een sirene. Verder schijnt hier bijna altijd in de ochtend de zon en gaat het in de loop van de middag regenen (daar heb je geen Piet Paulusma voor nodig). Staat in veel restaurants en bars continue een tv aan en wordt er vaak gewoon gedweild en schoongemaakt terwijl je aan het eten bent om te laten zien hoe schoon ze zijn. In het begin vooral na me beroving vond ik het nog een beetje een gevaarlijke rotstad, maar als je eenmaal weet wat je wel een niet kan doen is het hier heel erg leuk. En ga ik deze stad wel missen.

Groetjes Onno