Terug in Alandaluz!

Hallo allemaal,

Sinds vorige week maandag is er weer een hoop gebeurd. Ten eerste ging alles mis nadat ik maandag in het internetcafe was geweest. Ik was me dagboek vergeten omdat we snel wegmoesten om een bus te halen voordat het donker werd. Toen kwam er heel lang geen bus, waardoor we pas om half 7 aan onze wandeling gingen beginnen, die normaal gesproken een uur duurt. Dit was wel balen want we moesten weer de rivier over steken die nu op z'n hoogtepunt was en om 7 uur is het hier helemaal donker. Wij dus heel hard lopen en uiteindelijk om 7:10 bij de rivier aangekomen, deze kwam nu tot net onder me borst met een behoorlijk sterke stroming. Gelukkig stond er iemand aan de andere kant van de rivier op ons te wachten, die was gebeld door Alandaluz omdat ze ongerust waren. Met hulp van een touw, dat ze gespannen hadden, konden we aan de overkant komen en dat was maar goed ook, want zonder touw hadden we moeten zwemmen met al onze spullen. Maarja eind goed al goed. Daarna naar Alandaluz gebeld en daar bleek dat Dani (een andere vrijwiligerster) mijn dagboek had meegenomen vanuit het internet cafe, dus toen was alles weer helemaal goed.

De dagen daarna was Canta la Piedra heel erg leuk. Omdat niemand er kon komen doordat de rivier zo hoog was konden we alles een beetje zelf bepalen. Ook de baas en zijn vrouw waren weg, dus we waren alleen met de trabajadores (die opeens niet meer zo hard werkten). Dat betekende eindelijk geen gefrituurde kaasdeeg bollen voor ontbijt, maar ons eigen zelfgemaakte brood. Het betekende alleen ook dat we 1 avond arroz quemado (aangebrande rijst) hebben gegeten. Doordat de baas er niet was konden we nu ook nachtcanopyen, wat eerst nooit mocht. Dat was super vet, en helemaal niet echt eng doordat ik me superhoofdlamp had. Samen met Steef heb ik me zeker vermaakt daar de laatste dagen. We waren alleen wel bang dat we met onze grote backpack en al onze spullen de rivier moesten oversteken. Maar gelukkig was de rivier donderdag alweer zo ver gezakt dat er weer van die pick up trucks doorheen konden.

Donderdag was ik dus weer terug in Alandaluz, de laatste avond samen met Steef zijn we nog bij Jimmy's wezen eten. Het enige restaurant op loopafstand waar je hamburgers kan eten. Toen wij er waren waren die natuurlijk weer op. Maar de frietjes waren ook heel lekker, en eigenlijk was alles goed zolang het maar geen rijst was.

Vervolgens vrijdag Steef uitgezwaaid en 's avonds naar het fiesta van Puerto rico. Dat was heel bijzonder om mee te maken. Eerst zijn we naar de kerk geweest, die trouwens helemaal van bamboe is. Daar het laatste stukje van de mis bijgewoond en vervolgens naar het huis van Vivi geweest (de recepcioniste van Alandaluz). Daar kregen we weer een maaltijd, terwijl ik al in Alandaluz gegeten had. Vervolgens kregen we ook nog gebak en toen nog een bord met snoep, dus je begrijpt wel dat ik bijna ontplofte. Daarna gingen we naar het feest zelf. Dit was op de grote weg die door rico loopt. Daar werden we bijna verdoofd door het geluid van de generator, deze was nodig omdat die dag de stroom was uitgevallen. Maarja het feest ging wel door dus niemand stoorde zich eraan. Daarna was er een soort missverkiezing, er kwamen 7 meisjes en 7 jongens oplopen die in volgorde van mooiheid liepen. De voorste was de reina (koningin) en daarna kwam de 2 naar knapste, 3 na knapste enz. Vervolgens werden ze om de beurt gekroont. Dat hield in dat 1 man een heel verhaal door een microfoon schreeuwde en dat er daarna een foto van hun gemaakt werd met een kroontje op (jaja Sjanne). Vervolgens begon de band te spelen en mochten de missen beginnen met dansen. Ze dansten allemaal heel voorzichtig en verlegen wat best leuk was om te zien. Vervolgens was er een pauze en daarna begon iedereen te dansen.
Na een tijdje werd ik ook overgehaald om te dansen en dat was best wel leuk, wel een beetje raar omdat iedereen zo iets had van, wat doet die lange blanke jongen hier, maarja dat maakte me niet zoveel meer uit. Ook was het grappig dat ze tl licht hadden, plastic stoelen, bordjes, bekertjes en dat ze allemaal na 2 plastic bekertjes bier zeiden dat ze helemaal boracho (dronken) waren.

Daarna gewerkt in de keuken in Alandaluz, heel veel limoenen uitgeperst, echt honderden. En heel veel borden gedroogd. Maar vandaag is me laatste dag dus alleen vanavond nog even en dan ben ik klaar. Me Spaans gaat nu wel echt vooruit maar ik vind het wel vermoeiend om heel de dag Spaans te spreken. En nu is het natuurlijk carnaval, dit is de 3de en laatste dag, dat betekend elke avond wel ergens feest. En ze hebben hier de traditie om iedereen nat te gooien met Carnaval. Dat is natuurlijk helemaal iets voor mij, dus ik heb al behoorlijk wat mensen kleddernat gemaakt, zelf ben ik ook al wel een paar keer gepakt maar dat maakt eigenlijk ook niets uit want het is super mooi weer, de hele dag zon en zo'n 35 graden.

Morgen ga ik naar Salinas en dan donderdag of vrijdag terug naar Quito. Dus nog een paar dagen lekker relaxen aan het strand en niks doen!